Αρχική Νέα - Εκδηλώσεις 2022 ΖΩΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. (1916-1999)

ΖΩΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. (1916-1999)

Πέθανε την Κυριακή 7 Αυγούστου, η Ευανθία Ζωίδη, σύζυγος του αγωνιστή Γιώργου Ζωίδη. Με αφορμή το θάνατο της Ευανθίας Ζωίδη, η Ηπειρωτική Συσπείρωση, κάνει ένα σύντομο αφιέρωμα από την-πλούσια σε αγώνες- ζωή και δράση του Γιώργου Ζωίδη, ο οποίος απεβίωσε πριν 23 χρόνια (στις 9 Αυγούστου 1999).

ΖΩΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. (1916-1999)

Kαταγόταν από την Αρίστη Ζαγορίου. Υπήρξε άριστος μαθητής στο Σχολαρχείο και είχε δασκάλους το Χριστόφορο Κοσίβα από τα Κάτω Σουδενά και το Γρηγόρη Οικονόμου από την Αρτσίστα. Τέλειωσε το Γυμνάσιο της Ζωσιμαίας Σχολής στα Ιωάννινα και σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγητής στα Δολιανά. Απολύθηκε από τη θέση του για την πλούσια αντιστασιακή δράση του στην Κατοχή.

Μυήθηκε στη μαρξιστική ιδεολογία την οποία υπηρέτησε απαρέγκλιτα.
Πήρε μέρος στο αντιδικτατορικό κίνημα εναντίον του Μεταξικού καθεστώτος, ήταν από τους πρωτεργάτες της Εθνικής Αντίστασης στην Ήπειρο.
Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΕΑΜ στην περιοχή και μέλος της Επιτροπής Ηπείρου. Στη συνέχεια πάλεψε μέσα από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού και μετά την υποχώρηση πέρασε στη Ρουμανία και στη συνέχεια στην Ουγγαρία.

Ως πολιτικός πρόσφυγας, αλλά και ως ιστορικός ανέπτυξε πλούσια δράση, συμβάλλοντας ιδιαίτερα στην ελληνική μόρφωση και πατριωτική διαπαιδαγώγηση των Ελληνόπουλων της προσφυγιάς. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της “Επιτροπής για τη Βοήθεια του Παιδιού”, με επικεφαλής τον Πέτρο Κόκκαλη, την Έλλη Αλεξίου και άλλους, που είχε τη φροντίδα για τα Ελληνόπουλα, που κυνηγημένα από το μοναρχοφασιστικό καθεστώς βρήκαν προστασία στις φιλόξενες σοσιαλιστικές χώρες και από το 1968 πρόεδρος της Συντονιστικής Εκπαιδευτικής Επιτροπής.

Διατέλεσε πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Πολιτικών Προσφύγων και γραμματέας της Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Ελλάδας. Παράλληλα ανέπτυξε πλούσια διεθνή δράση, συμμετέχοντας μεταξύ άλλων σε πολλά συνέδρια της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντιστασιακών, της Εταιρείας της Παγκόσμιας Ιστορίας και της Εταιρείας Σπουδών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της οποίας υπήρξε και ιδρυτικό μέλος.

Ήταν επίσης μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης Δημοσιογράφων, της Διεθνούς Επιτροπής Άουσβιτς, της Εταιρείας της Παγκόσμιας Ιστορίας και της Εταιρείας Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Διετέλεσε αντιπρόσωπος της αδελφότητας του χωριού του στην Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας.

Μεγάλη ήταν η προσφορά του, με πλούσιο συγγραφικό και ιστορικό έργο. Επιμελήθηκε αναγνωστικά για τα παιδιά της πολιτικής προσφυγιάς και πολλά βιβλία, όπως: “Η Ελλάδα και οι Βόρειοι γείτονές της”, “Πατροπαράδοτη φιλία”, “Δοκίμιο Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης”, “Η ιστορία της επανάστασης του 1821” και πολλά άλλα.

Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν μέλος του Ιστορικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, που διατέλεσε και επικεφαλής για ένα διάστημα, ενώ συμμετείχε σε όλες τις συλλογικές εργασίες του.

Ανέπτυξε έντονη συγγραφική δράση κυρίως στις σοσιαλιστικές χώρες,
όπου έζησε από το 1949 έως το 1980. Οι περισσότερες εργασίες του εστιάζουν στους αγώνες των λαών για ελευθερία. Έγραψε πρωτότυπα ιστορικά βιβλία, μεταφράσεις και σχολικές εκδόσεις
.

Ιστορικά έργα:
Τι θέλουν οι Άγγλοι στην Ελλάδα, 1944
Οι Αλβανοί στον Αγώνα για τη λευτεριά, 1945
Σύντομη εξιστόρηση των αγώνων του βουλγαρικού λαού για τη λευτεριά (σε συνεργασία με άλλους), 1955
Οι Έλληνες και οι βόρειοι γείτονες, 1957
Ρήγας Βελεστινλής, 1957
Πατροπαράδοτη Φιλία, 1958
Η πάλη της Κύπρου για τη λευτεριά (σε συνεργασία με Τ. Αδάμο), 1961
Ιστορία της Ελλάδας – Νέοι Χρόνοι, 1963
Κωνσταντίνος Κυριακού – Αριστίας, 1964
Το θέατρο της Φιλικής Εταιρείας, 1964
Στ’ άρματα – στ’ άρματα. Χρονικό της Αντίστασης (σε συνεργασία με άλλους), 1967
Η μοναρχία και το πραξικόπημα της 21 Απρίλη, 1967
Μηνύματα της καινούριας Αντίστασης (σε συνεργασία με Δ. Καΐλα), 1967
Ιστορία της Αντίστασης – Δοκίμιο (σε συνεργασία με άλλους), 1974

Σχολικά έργα:
Νεοελληνικά Λογοτεχνικά Αναγνώσματα για τη 10η Τάξη, 1968
Ελληνικά Λογοτεχνικά Αναγνώσματα για τη Μέση Παιδεία, 1971.
Νεοελληνικά Λογοτεχνικά Αναγνώσματα για τη 7η Τάξη (σε συνεργασία με Μ. Ράπτη), 1972
Νεοελληνικά Λογοτεχνικά Αναγνώσματα για τη 8η Τάξη (σε συνεργασία με Μ. Ράπτη), 1972

Μεταφράσεις – Θεωρήσεις:
Κ. Μ. Καλαμπόβα – Ε. Λ. Οζερέρσκαγια, Η καθημερινή ζωή στην Ελλάδα, 1965
Βιετναμέζικα Διηγήματα, 1966 Ανθολόγηση – Θεώρηση
Τ. Αϊμάτοφ, Η λεύκα με το κόκκινο μαντήλι, 1967
Βουλγαρικά Διηγήματα, Ανθολογία, 1968 Θεώρηση
Ν. Οστρόφσκι, Πώς δενότανε τ’ ατσάλι, 1969 Θεώρηση
Μ. Αρμέν, Η ίδρυση της Εγνάρ, 1970 Θεώρηση
Ζ. Στάνκου, Ξυπόλητος, 1976 Μετάφραση
Τεχεράνη – Γιάλτα – Πότσδαμ, 1976 Θεώρηση
Γ. Σεραφείμοβιτς, Σιδερένιος Χείμαρρος, 1977 Θεώρηση
Ι. Ιόβα, Οι δεκεμβριστές του Νόμου και το Ελληνικό απελευθερωτικό κίνημα, 1978 Θεώρηση
Ιόν Μαρίν Σαντοβεάνου, Ο ταύρος της θάλασσας, Αθήνα 1980 Μετάφραση
Ε. Λ. Οζερέρσκαγια, Αφήγηση ενός Αθηναίου νέου που πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, 1980 Θεώρηση
Τσέζαρ Πετρέσκου, Φραμ – Η πολιτική αρκούδα, Αθήνα 1981 Μετάφραση
Ράντο Σιάντορ, Η Ντόρα αναφέρει, Αθήνα 1981 Θεώρηση
Μιχαήλ Σαντοβεάνου, Το θαυμαστό δάσος, 1982 Μετάφραση
Μπόρις Γκορμπάτοφ, Οι ακατάβλητοι, Αθήνα 1982 Μετάφραση
Ελληνικοί αντίλαλοι στη ρουμανική λογοτεχνία, 1981 – Ανθολόγηση – Μετάφραση – Σημειώσεις
Ιόν Λούκα Καρατζιάλε, Σατιρικά, Αθήνα 1983
Όλγας Σπάρο, Η απελευθέρωση της Ελλάδας και η Ρωσία, Αθήνα 1985 Μετάφραση
Μόριτς Ζίγκμοντ, Να είσαι καλός ως το θάνατο, Αθήνα 1987 Μετάφραση

ΖΩΙΔΗ_