Μέσα σε κλίμα βαθειάς συγκίνησης οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συναγωνιστές και πλήθος αποδήμων Ηπειρωτών αποχαιρέτησαν τον Αντώνη Νούσια στις 13 Απρίλη 2024. Η νεκρώσιμη ακολουθία ψάλθηκε στον Ιερό Ναό Αγίων Ασωμάτων στο Θησείο και ακολούθησε αποτέφρωση στη Ριτσώνα.
«Θα σε θυμόμαστε έτσι όπως ήσουνα: Ψηλός στο μπόι. Ψηλός στο ήθος. Ψηλός στην αγάπη. Ψηλός στην καρδιά. Να αγαπάς όλο τον κόσμο αλλά να μη χαρίζεις και τίποτα» είπε, ανάμεσα στα άλλα, στον επικήδειο που εκφώνησε ο Σωτήρης Κολιούσης, Γενικός Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΣΕ) και επικεφαλής της «Ηπειρωτικής Συσπείρωσης». Στεφάνι έστειλε η ΠΣΕ.
Στην κηδεία παραυρέθηκαν ο Γιώργος Οικονόμου, πρώην πρόεδρος του ΔΣ της ΠΣΕ, ο Χριστόφορος Ευθυμίου και ο Γιώργος Μουσγάς, μέλος και πρώην μέλος του ΔΣ της ΠΣΕ, αντίστοιχα
Ο επικήδειος
Τον επικήδειο εκφώνησε ο Σωτήρης Κολιούσης:
«Αντώνη, Φίλε, συναγωνιστή και σύντροφε.
Βρεθήκαμε εδώ σήμερα, για τον τελευταίο σταθμό του δρόμου σου. Είναι εδώ τα παιδιά σου, οι νύφες σου, τα εγγόνια σου. οι φίλοι σου για να πούμε το “ύστατο χαίρε”.
Αυτή η πορεία που ξεκίνησες πριν από 89 χρόνια απ’ τα Κούρεντα των Ιωαννίνων, ήταν ένας δύσκολος δρόμος. Σκληρός δρόμος τα πρώτα χρόνια. Με δυσκολία να βρείς το στόχο σου. Ανάμεσα στους καφέδες στο καφενείο του μπάρμπα σου. Στα βιβλία. Στην πάλη της ζωής. Τον βρήκες όμως. Κι οργάνωσες και το επάγγελμά σου και την οικογένειά σου με εκείνα τα μοναδικά στοιχεία που είχες: Την ευθυκρισία σου και το χιούμορ πάνω απ’ όλα. Και περπάτησες έναν δρόμο, “ορθοπατών και ορθοβαδίζων”. Με ψηλά το κεφάλι. Δεν το ‘σκυψες ποτέ και δεν συμβιβάστηκες σ’ όλους τους τομείς. Στους κοινωνικούς αγώνες, στην κοινωνία, στην πολιτική. Ξεκίνησες από την μικρή Αδελφότητα του χωριού και έφτασες μέχρι υποψήφιος βουλευτής, και στο προεδρείο της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΣΕ). Στα γραφεία των υπουργών είδες θάματα και πράματα και δεν συμβιβάστηκες ποτέ. Είδες τη σαπίλα και την απόρριψες.
Αντώνη,
Αυτός ο δρόμος, πριν από λίγες μέρες είχε μια μικρή τομή. Η Σούλα έφυγε και τώρα την ακολουθείς και σύ.
Οι δικοί μας δρόμοι έσμιξαν πριν από καμιά 45ριά χρόνια. Όταν με εκείνη τη μεγάλη δρακογενιά, μαζί με το Ζήκο Ντίνο, τον Δημήτρη Χατζηγιάννη, τον Παναγιώτη Σοκόλη, την Άννα Μπουρατζή, τη Νίκη Γκουντουβά, τη Βάσω Μάνου, τον Αχιλλέα Τσορτέκη, τον Θέμη Λαμπρούση, τον Γιώργο Τζήμα κάνατε μια μεγάλη τομή στην ηπειρωτική αποδημία: Αλλάξατε συνολικά το πως νοιώθουμε εμείς οι Ηπειρώτες που είμαστε έξω από τον τόπο μας, τη σχέση μαζί του. Θυμάμαι εκείνη την Κυριακή, το Φλεβάρη του 1986 που έπεφτε το χιονόνερο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), την πρώτη μέρα που το ανοίξαμε. Κι έρχονταν μιλιούνια οι συμπατριώτες για την «Πίτα του Ηπειρώτη» και δεν είχαμε που να βάλουμε 15.000 κόσμο. Και τότε είπες: «Καθίστε στην άκρη. Εγώ θα το κανονίσω». Και με το χιούμορ σου κουλάντρισες, μέσα σε μια ώρα, αυτές τις χιλιάδες του κόσμου να κάτσουν και να παρακολουθήσουν. Όταν κάποια χρόνια αργότερα βρέθηκαν στο Διοικητικό Συμβούλιο της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΣΕ) εφτά χωροφυλάκοι, έβγαλες εκείνη την αφίσα με το σκύλο το Μολοσσό και με λεζάντα: «Η μεγάλη των μπάτσων Πανηπειρωτική!» Την αφίσα την κόλησες παντού στην ΠΣΕ. Αυτό ήταν το χιούμορ σου που έσπαγε κόκαλα!
Να σε θυμόμαστε. Να σε θυμόμαστε γιατί; Έχουμε κάτι απόλυτα υλικό στα χέρια μας, που είναι το βιβλίο σου με την αυτοβιογραφία σου «ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΟΥΣΙΑΣ: ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ». Και πολλά άλλα που δεν γράφει μέσα, βρίσκονται μέσα στις καρδιές μας. Αλλά το βιβλίο τα λέει όλα: Πως στάθηκες, πως περπάτησες και πως ήθελες ουσιαστικά να είναι η κατάληξή σου…
Η μνήμη δεν είναι μια αλληλουχία γεγονότων. Η μνήμη έχει ποιοτικά στοιχεία. Τι αποτύπωμα αφήνεις στη ζωή. Τι αποτύπωμα αφήνεις σε αυτούς που ήταν δίπλα σου. Και τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου και όλοι εμείς οι φίλοι σου, που μας έδεσε μια βαθειά φιλία, μια αλληλοεκτίμηση, ένα δέσιμο μοναδικό. Θα σε θυμόμαστε έτσι όπως ήσουνα: Ψηλός στο μπόι. Ψηλός στο ήθος. Ψηλός στην αγάπη. Ψηλός στην καρδιά. Να αγαπάς όλο τον κόσμο αλλά να μη χαρίζεις και τίποτα.
Καλό σου κατευόδιο Αντώνη».
https://www.ipsi.gr/wp-content/uploads/2024/04/nousias-2.pdf
nousias-2
